Tijdens de beginjaren van de Tweede Wereldoorlog was de Dornier Do17 een van de meeste belangrijke medium bommenwerpers van de Luftwaffe.

Ontwikkeld in het begin van de jaren '30, eerst als postvliegtuig en later als verkenningsbommenwerper.

De Dornier kreeg de bijnaam 'The Flying Pencil', dankzij haar zeer smalle aflopende romp.

Hoewel vroege versies inline motoren gebruikten, had de veelgebruikte Z variant Bramo stermotoren, en een herontworpen cockpit deel, waarmee meer ruimte en defensieve opties voor de bemanning moest worden gerealiseerd.

Dit was echter niet geheel succesvol; het kleine bemanningsgebied en gebrek aan elektrisch aangedreven turrets maakten het een gemakkelijk doelwit voor Geallieerde gevechtstoestellen.

Van alle Duitse medium bommenwerpers gebruikt bij de Battle of Britain, was de Dornier de langzaamste en daardoor meest kwetsbare, en de slag bleek de zwanenzang van het toestel in West Europa te zijn.

Het toestel werd nog maar weinig gebruikt in de latere fases van de oorlog, en werd tegen mid-1942 uitgefaseerd.

De Dornier werd een symbool van de Blitzkrieg, maar haar kwetsbaarheid maakte enige vorm van langdurige dienst onmogelijk.

Specificaties:
• Schaal: 1:72
• Onderdelen: 170
• Lengte: 22,0 cm
• Breedte: 25,0 cm
• Niveau: 3