Productie van de tijger Ik begon in augustus 1942 in de fabriek van Henschel und Sohn in Kassel, aanvankelijk met een snelheid van 25 per maand en met een piek in april 1944 op 104 per maand. 1.355 was gebouwd in augustus 1944, toen de productie stopte. Ingezet Tiger I's piekte op 671 op 1 juli 1944. Het duurde ongeveer twee keer zo lang om een ​​Tiger I te bouwen als een andere Duitse tank uit die periode. Toen de verbeterde Tiger II in januari 1944 in productie ging, werd de Tiger I al snel uitgefaseerd. Hitler wilde graag het krachtige nieuwe wapen gebruiken en liet het voertuig maanden eerder dan gepland in dienst worden genomen. Een peloton van vier tijgers kwam op 23 september 1942 in de buurt van Leningrad in actie.

Opererend in moerassig, bebost terrein, was hun beweging grotendeels beperkt tot wegen en sporen, waardoor verdediging tegen hen veel gemakkelijker werd. Veel van deze vroege modellen werden geplaagd door problemen met de transmissie, die moeite hadden het grote gewicht van het voertuig te hanteren als ze te hard werden geduwd. Het duurde even voordat chauffeurs leerden hoe ze konden voorkomen dat de motor en transmissie te zwaar werden belast, en veel gingen kapot. De belangrijkste gebeurtenis uit deze verloving was dat een van de Tijgers vast kwam te zitten in moerassige grond en moest worden verlaten. Het werd grotendeels intact bewaard en stelde de Sovjets in staat het ontwerp te bestuderen en tegenmaatregelen te treffen.

.