Productie van de Tijger Ik begon in augustus 1942 in de fabriek van Henschel und Sohn in Kassel, aanvankelijk met een snelheid van 25 per maand en piekte in april 1944 met 104 per maand. 1.355 was gebouwd in augustus 1944, toen de productie stopte. De opgerichte Tiger I's bereikte een piek op 6 juli op 1 juli 1944. Het duurde ongeveer twee keer zo lang om een ​​Tiger I te bouwen als een andere Duitse tank uit die periode. Toen de verbeterde Tiger II in januari 1944 met de productie begon, werd de Tiger I al snel uitgefaseerd. Gretig om gebruik te maken van het krachtige nieuwe wapen, beval Hitler het voertuig maanden eerder dan gepland in gebruik te nemen.

Een peloton van vier Tijgers ging op 23 september 1942 in actie bij Leningrad. Ze werkten op moerassig, bebost terrein en waren grotendeels beperkt tot wegen en paden, waardoor ze veel gemakkelijker werden beschermd. Veel van deze vroege modellen werden geplaagd door problemen met de transmissie, die moeite had het grote gewicht van het voertuig te hanteren als het te hard werd ingedrukt. Het heeft tijd gekost voor chauffeurs om te leren hoe ze de overbelasting van de motor en transmissie konden voorkomen, en velen hebben het begeven. De belangrijkste gebeurtenis van deze ontmoeting was dat een van de Tijgers vast kwam te zitten op drassige grond en moest worden verlaten. Grotendeels intact veroverd, stelde dit de Sovjets in staat het ontwerp te bestuderen en tegenmaatregelen voor te bereiden