De Bailey Bridge werd ontworpen door Donald Bailey, een ambtenaar die modelbruggen bouwde als een hobby. Zijn ideeën werden overgenomen door de Experts van de militaire engineering in Christchurch in Dorset, en een prototype werd gebruikt om een ​​lokale rivier over te steken.
Na ontwikkelingsonderzoek werd het Bailey Bridging-systeem in massaproductie gezet, de eerste voorbeelden bereikten de troepen begin 1943. Het Amerikaanse leger gebruikte ook de Bailey-brug, gebouwd onder licentie in de Verenigde Staten. De Bailey Bridge was een modulair ontwerp en kon met een minimum aan gereedschappen en apparatuur in het veld worden geassembleerd. Hij werd normaal gesproken gebruikt om gaten van minder dan 200 voet te overbruggen, maar er konden veel grotere structuren worden gebouwd, sommige meer dan 1000 voet werden gebouwd in Italië en Birma. De brug zelf kon gemakkelijk het gewicht van een tank van 40 ton dragen. De Bailey Bridge werd standaarduitrusting van de geallieerde legers na 1943 en een modificatie van het basisontwerp wordt nog steeds gebruikt. De bailey-brug kan de functie en het uiterlijk aanpassen in overeenstemming met de verschillende operationele vereisten. Voor het dragen van de zwaardere operationele voertuigen, kan het de structuur aan beide zijden ondersteunen om een ​​betere draagkracht te bieden.