Het Britse leger was de eersten die de Amerikaanse 4x4 Jeep meenamen in de strijd in Noord-Afrika in 1941. Ze vonden hem veel beter dan de eerder gebruikte lichte vrachtwagens en hij kwam al snel onder de aandacht van de Britse luchtlandingstroepen. Zijn kracht, lichtgewicht en kleine formaat maakten hem ideaal voor verschillende rollen, en hij kon gemakkelijk in een middelgrote zweefvliegtuig worden gemonteerd. Voor de rol in de lucht werd alle apparatuur die niet essentieel werd geacht, verwijderd om het voertuig zoveel mogelijk lichter te maken.

Voor de verkenningsrol was de Jeep bewapend met het .303 Vickers K machinegeweer, dit werd eerder gebruikt op tweedelige jagers uit de jaren dertig en kon 1.200 schoten per minuut afvuren. Dit was het dubbele van de vuurkracht van een normaal machinegeweer dat op dit moment in gebruik was. Ze waren ook uitgerust met een draadloze set nr. 22, de standaardradioset die werd gebruikt op voertuigen en tanks. De Jeeps werden vervoerd in de Airspeed AS.51 of AS.58 Horsa Glider, de lading was

1 x Jeep met uitrusting, winkels en bemanning. Jeeps werden ingezet tijdens de D-Day-landingen op 6 juni 1944, Operatie Market Garden in september 1944 en Operatie Plunder in maart 1945. Ze presteerden over het algemeen goed, de Jeeps waren veelzijdig en konden in andere rollen worden ingezet, zoals bijvoorbeeld kanon-tractoren. Veel Jeeps werden vastgehouden door het Parachute Regiment en werden na de oorlog in het Verre Oosten gebruikt om de orde te herstellen na de Japanse capitulatie. In

Palestina ze werden gebruikt bij politieoperaties 1945-48. Na de Tweede Wereldoorlog werden de zweefvliegtuigen uitgefaseerd en werden jeeps met een parachute gedropt, ze bleven in dienst tot eind jaren '50.