In verband met de voorbereidingen van de Verenigde Staten op de Tweede Wereldoorlog, kondigde het Amerikaanse Ministerie van Oorlog in juli 1940 een aanbesteding aan voor een licht militair voertuig voor verkenning, transport en andere taken dat de verouderde T-Ford’s en motorfietsen moest gaan vervangen.
Slechts twee kleine Amerikaanse autobedrijven - American Bantam en Willys-Overland - dienden een aanbieding in.
Het Amerikaanse leger wilde ook grotere bedrijven met meer productiecapaciteit bij het project betrekken, en vroeg Ford om ook een aanbieding te doen.
American Bantam was de eerste die op 23 september 1940 een testvoertuig aan het leger leverde, het Bantam GPV prototype.Het was in slechts twee dagen ontworpen door Karl Probst en gebouwd in 45 dagen (eis van het leger was 49 dagen).
Willys-Overland volgde op 13 november met de Willys Quad en op 23 november leverde Ford twee testvoertuigen af bij het testcentrum Camp Holabird bij Baltimore (Maryland).
Zowel de Willys- als de Ford-voertuigen waren afgeleid van het Bantam GPV prototype.
Vervolgens leverde American Bantam nog 69 gemodificeerde testvoertuigen, de Bantam BRC-60 (Bantam Reconnaissance Car (Bantam Verkennings Voertuig) ), waarvan enkele met vierwielbesturing.
Voordat er een keuze was gemaakt tussen de drie voertuigen volgden er in 1941 orders voor opnieuw aangepaste modellen, de Bantam BRC-40.
Het testen begon op 23 november 1940 in Camp Holabird.
Uit de testen van het leger bleken de sterke en zwakke punten van elk voertuig. De Bantam GPV was te hoog en had onvoldoende vermogen.
De Willys Quad had een krachtiger motor maar was veel te zwaar.
De Ford Pygmy had de beste besturing (hoewel deze kwetsbaar was), maar de tractormotor had onvoldoende vermogen en was onbetrouwbaar.
Voor de uiteindelijke order van 16.000 voertuigen koos het Amerikaanse leger voornamelijk vanwege een betere motor voor een verbeterde versie van de Willys MA, Willys eerste productieversie.
Dit werd de Willys MB, de standaard jeep uit de Tweede Wereldoorlog.
Orders voor de massaproductie van de Jeep gingen naar Willys en Ford, omdat men vond dat Bantam onvoldoende capaciteit had voor massaproductie.
Uiteindelijk zijn er 2675 BRC-40’s gebouwd.
De meeste van deze jeeps werden in het kader van de Leen- en Pachtwet (en: `lend-lease act') van 11 maart 1941 geleverd aan bondgenoten, met name Groot-Brittannië en de Sovjet-Unie.*
Bron wikipedia
