De K5(E), die 218 ton woog, en een totale lengte had van 41 meter, had een bereik van 62 km, met behulp van aan de granaat toegevoegde stuwlading over de 150 km. 

Hij werdt afgevuurd vanaf een draaitafel die 360 graden bewegingsvrijheid biedt. 

Er werden er door de firma Krupp 21 van gebouwd.

Om de terugslag bij het vuren van het kanon op te vangen, is er een remsysteem aangebracht dat bestaat uit twee hydro-pneumatische cilinders en een enkele hydraulische buffercilinder. 

Een centrale aansluiting helpt met het ondersteunen van het enorme gewicht. 
De twee K5(E) kanonnen van de Eisenbahnbatterie 712, de Leopold en de Robert, vuurden op 30 km afstand gedurende drie maanden 5523 granaten in de richting de geallieerde troepen na hun landing in Italië bij "Anzio Beach" in 1944.

Zij werden door de beschoten soldaten, die niet wisten dat zij door twee kanonnen werden beschoten de ‘Anzio Annie’ genoemd.

Als de kanonnen gevuurd hadden, werden ze terug gerold in een tunnel om, uit het zicht van Geallieerde luchtverkenning, opnieuw geladen te worden.

Uiteindelijk werden ze door munitietekort teruggetrokken en op een spoorwegemplacement ten noorden van Rome door de terugtrekkende Duitsers onklaar gemaakt en achtergelaten. 

De Leopold staat momenteel ten toon bij het "Aberdeen Proving Ground" in Aberdeen, Maryland, US. 

De enige andere nog bestaande K5(E), de Robert, wordt in het Atlantikwall Museum te Audinghen, de voormalige Batterie Todt, (ten zuiden van Calais,) tentoongesteld.

Specificaties:
• Schaal: 1:72
• Lengte: 44,5 cm
• Breedte: 4,7 cm
• Hoogte: 7,3 cm