De Superbe behoorde tot de Téméraire-klasse en was het resultaat van een maritiem programma dat tot doel had de diversiteit van de schepen van de zeestrijdkrachten van LOUIS XVI tot de 18e eeuw te versterken. De Superbe werd gedurende een lange periode ontwikkeld en gebouwd volgens de plannen van de ingenieur Jacques-Noël Sané in 1782. Geclassificeerd als de 74-kanonschepen, was het de eigenaardigheid van een verkoperde romp. Deze praktijk van verdubbeling was vanaf 1770 wijdverbreid. Hierdoor kon de romp en in het bijzonder de romp niet worden aangevallen door wormen en andere parasieten. Bijkomend voordeel was dat het schip enkele knopen aan snelheid won. De Superbe was uitgerust met 74 kanonnen, als volgt verdeeld: 28 stuks van 36 pond op de 1e batterij, 30 stuks van 18 pond op de 2e batterij en 16 stuks van 8 pond op het voorschip. Zoals alle schepen met 74 kanonnen had de Superbe geen schoorsteenmantel op de tweede batterij. Opgemerkt moet worden dat het boegbeeld van dit schip een wapen is dat in 1785 als verordening werd ingevoerd. De Superbe werd geïntroduceerd in het marineleger van admiraal Villaret De Joyeuse en zonk in januari 1795 tijdens een hevige storm. De storm heeft veel schepen van dit leger beschadigd, waaronder de Superbe.