e Heinkel He 111 was a bommenwerper die door de Duitse Luftwaffe tijdens de Spaanse Burgeroorlog en de Tweede Wereldoorlog werd geholpen en aan alle fronten dienstdeed. Het was de ruggengraat van de Duitse bommenwerpervloot. Het prototype vloog voor het eerst in februari 1935 en werd om deze reden ook wel 'de geheime opdracht van het Verdrag van Versailles uit te komen en werd om deze reden ook wel de' geheime bommenwerper 'genoemd.

Het toestel werd ook ingezet als transportvliegtuig en als sleepvliegtuig voor zweefvliegtuigen. Alhoewel het veroordeeld was tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog, had het in dienst blijven door ontwikkelingsproblemen met zijn opvolger, de Heinkel He 177. Het was uitgerust met het navigatiesysteem Knickebein.

Tijdens de Slag om Engeland bleek hoe kwetsbaar het toestel was in zijn confrontatie met de Hawker Hurricane en de Supermarine Spitfire van de RAF. In 1940 nam het apparaat deel aan de bombardementen op Engelse steden Coventry. In 1941 was de RAF technisch zóver, dat haar nachtjagers in staat waren om de Heinkel 111 neer te halen. Het enige pluspunt was zijn taaiheid, een aangeschoten toestel was vaak nog in staat in de lucht te blijven.