Ontworpen en ontwikkeld in het laatste deel van de jaren 1960 door Mikoyan-Gurevich, is de Mig-23 al vele jaren de ruggengraat van de jagers squadrons van het Warschau-pact. Geïntroduceerd in de dienst in de vroege jaren '70 om de snelle en behendige maar operationeel beperkte Mig-21 te vervangen, werd de Sovjet eenzitterjager (NAVO-rapportage naam: Flogger) gekenmerkt door de goedkeuring van het variabele geveegd-vleugelontwerp. Dankzij zijn Tumanskij naverbrandende turbojet, kon de Mig-23 een maximale snelheid van Mach 2.3 bereiken. Het was gewapend om zijn primaire rol te vervullen met een 23 mm. pistool en kan ook worden geladen met verschillende combinaties van lucht-lucht raketten in zijn pylonen. De ‘BN’ versie is ontworpen om stakingsacties uit te voeren en ondersteuningsmissies te sluiten. De jager werd veel gebruikt door het Warschaupactblok en ook door de luchtmachten van verschillende landen die door de voormalige Sovjetunie werden ondersteund. De Mig-23 heeft bijgevolg een actieve rol gespeeld in veel regionale conflicten met verschillende operationele rollen.
