De Panzerkampfwagen V, vanaf 27 februari 1944 alleen Panther genoemd, Sd.Kfz. 171, is een middelzware tank die door nazi-Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog op verschillende fronten werd ingezet. Hij wordt beschouwd als een van de betere tanks die Duitsland tijdens de oorlogsjaren bouwde. Er werden een kleine 6000 stuks van geproduceerd, waarvan de meeste tegen de Sovjet-Unie werden ingezet.

Toen de Duitsers in juni 1941, bij het begin van Operatie Barbarossa, geconfronteerd werden met de Sovjet T-34 en KV-I tanks, ontdekten ze al gauw dat hun bestaande tanks te zwak bewapend en bepantserd waren om het tegen de nieuwere typen Sovjettanks op te nemen. De Duitsers waren al bezig met de ontwikkeling van een zware tank (die uiteindelijk de Tiger I zou worden), maar de tankeenheden vroegen ook om een nieuwe middelzware tank. Hoewel de eenheden te velde een voorkeur hadden voor een directe kopie van de T-34, besloot Adolf Hitler, die zich steeds meer persoonlijk met de tankontwikkeling begon te bemoeien, om een geheel nieuwe tank te laten ontwerpen, die de goede eigenschappen van de T-34 moest krijgen (schuine bepantsering, een lang 75mm kanon en bredere rupsbanden), maar die verder superieur moest zijn aan de T-34. Deze tank zou de Panzerkampfwagen V worden, beter bekend als de Panther. Daimler-Benz en MAN deden voorstellen; de VK 30.02 van MAN werd op 12 mei 1942 door Hitler voor productie aanvaard. Het eerste voertuig kwam in januari 1943 gereed.