De Thales Goalkeeper is een zogenaamd close-in weaponsystem (CIWS), ofwel een wapensysteem dat inkomende raketten, vliegtuigen, etc die door alle lagen van de verdediging zijn gedrongen, moet uitschakelen. Een CIWS is dus één van de laatste verdedigingsmiddelen van een marineschip. Goalkeeper is volledig automatisch en heeft een bereik van ongeveer twee kilometer.

Het systeem bestaat uit de Gatling gun van het Amerikaanse General Dynamics met 7 lopen, een zoekradar en belichtingsradar en een -voor die tijd- geavanceerd softwarepakket ontwikkeld door Holland Signaal (nu Thales Nederland). Goalkeeper vuurt met een snelheid van 4200 schoten per minuut "een muur van staal" af op het inkomende doel. Bovendien kan het systeem een aanval door maximaal acht subsone raketten tegelijk pareren.
 

Munitie
De Goalkeeper maakt gebruik van Missile Piercing Discarding Sabot (MPDS) munitie dat oorspronkelijk door NWM De Kruithoorn in Den Bosch werd ontwikkeld. Tegenwoordig maakt Rheinmetall de patronen in Zwitserland.

De patronen hebben een kaliber van 30 milimeter en bevatten wolraam. Dit type staal is zeer hard en heeft een zeer hoge smeltgrens. Het is speciaal gekozen om de oorlogskop van een inkomende raket te kunnen doorboren.

Nieuwe dreiging
Gedurende de jaren '60 werden marines geconfronteerd met de dreiging van de geleide wapens tegen schepen, de zogenaamde Anti Ship Missile (ASM). Waar schepen eerder vanuit de lucht aangevallen konden worden door vliegtuigen die hun bommen afwierpen of ongeleide raketten op de schepen konden afvuren, was de ASM een geheel nieuwe en zeer gevaarlijke dreiging.

Het tot zinken brengen van het Isreaëlische marineschip Eilat in 1967 bracht een grote schok teweeg in internationale marinekringen. Toen HMS Sheffield in 1982 kansloos bleek tegen een Exocet werd de nood om een CIWS alleen maar hoger.

Goalkeeper
In 1975 kwam er een oplossing uit Amerika. Tijdens de Farnborough Airshow in Groot-Brittannië toonde General Electric de EX-83. Het betrof een marine-versie van een het GAU-8/A wapen (ofwel een 30mm Gatling gun). Dit wapen was oorspronkelijk bedoeld voor het A10 vliegtuig.
De aanwezige medewerkers van Holland Signaal waren direct geïnteresseerd en raakten in contact met General Electric. De samenwerking begon en toen de Amerikanen er in waren geslaagd om de Gatling gun aan te passen aan de nauwkeurigheid van de radarvuurleiding van Signaal, werden afspraken gemaakt over een demonstratie. De demonstratie werd SHORTSTOP genoemd.

In november 1979 werd met behulp van een Flycatcher-systeem van de luchtmacht de samenwerking tussen de Gatling gun en de radars van Holland Signaal aangetoond. Dat gebeurde op de marinekazerne Erfprins in Den Helder. De marine was zeer onder de indruk. De vuursnelheid was ongekend hoog (4200 schoten per minuut), de spreiding van de kogels was minimaal, er werden veel treffers geboekt, het wapen bleek zeer betrouwbaar en het onderhoud was heel beperkt.

De marine koos ervoor om het project Goalkeeper door te zetten.

​