De zware kruiser Indianapolis, werd op 15 november 1932 opgedragen aan de Philadelphia Yard. Op de openingsdag van de Pacific War, 7 december 1941, als een vlaggenschip van Scouting Force, US Fleet, maakte ze een gesimuleerd bombardement. in de buurt van Hawaii. In maart 1943 werd ze het vlaggenschip van admiraal Raymond Spruance, commandant Fifth Fleet, die bestond uit Task Force 58 plus 130.000 mariniers en legertroepen. Als leider van de gigantische vloot nam ze deel aan de meeste grote Central Pacific-campagnes. In maart 1945 werd ze zwaar beschadigd en keerde terug naar Mare Island voor reparaties. Voor de periode van 2 maanden van reparaties werd haar apparatuur vernieuwd en sterk verbeterd met de nieuwste radar, elektronische pistoolvizieren en de nieuwe Curtiss Seahawks. Na de herstellingen laadde ze geheime vracht en personeel in San Francisco en zeilde op 16 juli naar Tinian Island, waar een B29-bommenwerpersbasis lag, en daar aankwam om de lading en het personeel op 26 juli uit te laden. Vier dagen later, op 30 juli zonk ze twee torpedo-treffers af van de onderzeeër I-58.
Ze diende tijdens de laatste veldtocht van de Tweede Wereldoorlog met eer van Pearl Harbor, zakte twee weken voor het einde van de oorlog in actie en verdiende tien oorlogssterren.

266 mm lengte van het model