Het 6-ponder anti-tank kanon werd ontwikkeld door het Britse leger tijdens de Tweede Wereldoorlog vanwege de noodzaak om hun eerdere, ontoereikende anti-tank wapens te vervangen. Dit 57mm-wapen had een effectief bereik van 5.000 meter en een maximaal bereik van 10.000 meter. Het kan zowel explosieve als pantserpiergranaten afvuren met een mondingssnelheid van 815 m / s. Het kanon was gemonteerd op een tweewiels gespleten sleeprijtuig en werd vaak getrokken door universele dragers. Het zag voor het eerst actie in de woestijnen van het Noord-Afrikaanse front en bleek in staat zelfs de zwaar bepantserde Tiger I-tank uit te schakelen.