De Duitse successen aan het begin van WO II stonden bekend als "Blitzkriegs", en toonden niet alleen de effectiviteit van de mechanisatie aan, maar ook het belang van militaire transportvoertuigen. Ze waren van plan in 1940 de militaire voertuigen te produceren, inclusief de motorfietsen onder het algemene commando voor motorvoertuigen. Het heette "Schell-programma", standaardiseerde en verbeterde de productiviteit van de voertuigen. Zo zijn de typen vrachtwagens dit keer teruggebracht tot ongeveer een derde. De standaardisatie was gebaseerd op het gewicht van de voertuigen die op de markt werden geproduceerd. Hij was onderverdeeld in 5 verschillende types: 1, 1,5, 3, 4,5 en 6,4 ton. De in Oostenrijk vervaardigde Steyr Type 1500 A / 01 was een van de 1,5 ton-types. Het had een voorwielophanging bestaande uit dwarse bladveren, torsiestaven en spoorstang, de achterwielophanging met bladveren en torsiestaven die waren afgestemd op de Duitse militaire voertuigen. De onderscheidende kenmerken waren de frontbescherming en de ronde motorkap. De Steyr 3,5 liter V8 luchtgekoelde motor produceerde 85 pk en behaalde een topsnelheid van 100 km / u. De transmissie was gebaseerd op 4 versnellingen vooruit en 1 achteruit op de vierwielaandrijving. Er waren enkele modellen die verschilden in de plaats van de reservewielen naargelang de productieperiode. Het had de voorkeur van de agenten vanwege een verscheidenheid aan gebruik, zoals een stafauto in lijn, een sleepwagen en een ambulance.

TS-3,TS-4,X-1,X-11,X-18,XF-1,XF-10,XF-15,XF-2,XF-49,XF-56,XF-60,XF-61,XF-63,XF-64,XF-65,