De Sen Toku I 400 onderzeeboot (Japans:. 伊四〇〇型潜水艦, I-yonhyaku-gata sensuikan, "Onderzeeboot Type I-400") is de grootste onderzeeboot die tijdens de Tweede Wereldoorlog is gebouwd en bleef dit ook tot in de jaren zestig nucleaire onderzeeboten werden gebouwd.

De I 400 onderzeeër was een van de wonderwapens van Japan. Het was een onderzeevliegdekschip van de Japanse Keizerlijke Marine. Ze voerden drie Aichi M6A watervliegtuigen met zich mee. Daarnaast hadden ze torpedo's voor korte afstandsgevechten.

Toen de oorlog was afgelopen hadden de VS en communistisch Rusland een afspraak om alle technologie uit te wisselen. Echter de Amerikanen waren bang dat de Russen de I 400 tegen hen zou gebruiken. Daarom zijn alle I 400 onderzeeboten, in Amerikaanse handen, in 1946 rondom Hawaï tot zinken gebracht.