Ark Royal werd in 1934 ontworpen om te voldoen aan de beperkingen van het Marine-verdrag van Washington en werd gebouwd door Cammell Laird and Company, Ltd. in Birkenhead, Engeland, en voltooid in november 1938. Haar ontwerp verschilde van eerdere vliegdekschepen. Ark Royal was het eerste schip waarop de hangars en het cockpitdek integraal deel uitmaakten van de romp, in plaats van een aanbouwdeel of een deel van de bovenbouw. Ontworpen om een ​​groot aantal vliegtuigen te dragen, had ze twee hangar dek niveaus. Ze diende gedurende een periode die voor het eerst het uitgebreide gebruik van marine-luchtmacht zag; een aantal carriertactieken werden ontwikkeld en verfijnd aan boord van Ark Royal.

   Ark Royal diende in enkele van de meest actieve zeetheaters van de Tweede Wereldoorlog. Ze was betrokken bij de eerste lucht- en U-bootmoorden van de oorlog, operaties buiten Noorwegen, de zoektocht naar het Duitse slagschip Bismarck en de Malta-konvooien. Ark Royal overleefde een aantal near-missers en verwierf een reputatie als 'lucky ship'. De Duitsers hebben haar ten onrechte gemeld als meerdere keren gezonken.

   Ze werd op 13 november 1941 door de Duitse onderzeeër U-81 getorpedeerd en zonk de volgende dag. Haar zinken was het onderwerp van verschillende vragen; onderzoekers wilden graag weten hoe de carrier verloren was gegaan, ondanks pogingen om het schip te redden en naar de marinebasis in Gibraltar te slepen. Ze vonden dat verschillende ontwerpfouten bijdroegen aan het verlies, die werden verholpen in nieuwe Britse carriers.

Lengte : 348.2 mm Breedte 41.2 mm