In 1936 ontving Rheinmetall-Borsig AG een bestelling van de generale staf van het Duitse leger om een amfibisch trekker voertuig op rupsbanden te ontwikkelen.
Na met verschillende firma's te hebben gewerkt werd de Land-Wasser-Schlepper gebouwd.
Aangedreven door een Maybach HL120 V12 motor kon de LWS een snelheid van 35 km/u bereiken op de weg en 12 km/u op het water.
Het totale gewicht bereikte 17 ton, en er was plek voor 20 soldaten.
De normale functie van de LWS was een sleepboot voor amfibische landingen, in deze rol kon de LWS een 18000 kg zware drijvende trailer trekken.
De trailer kon bevoorrading en uitrusting bevatten, met voertuigen zoals de Sd.Kfz.9 half-track.
De ontwikkeling van de LWS verliep nogal langzaam tot 1940, toen Operatie Seelowe (de invasie van Engeland) werd gepland.
De zeven pre-productie LWS voertuigen werden intensief getest voor amfibische aanvallen over het Engelse Kanaal.

Het werd echter duidelijk dat de voertuigen alleen geschikt waren voor gebruik in kalme wateren.
Daarnaast was het gebrek aan pantser ook problematisch.
Toen Seelowe in begin 1941 werd geannuleerd werd het LWS project ook stopgezet.