De British Aerospace Sea Harrier is een korte start en verticale landing/verticale start en landingstraaljager, verkennings- en aanvalsvliegtuigen; het tweede lid van de Harrier Jump Jet-familie ontwikkelde. Het kwam voor het eerst in dienst bij de Koninklijke Marine in april 1980 als de Sea Harrier FRS1 en werd informeel bekend als de "Shar". [2] Ongebruikelijk in een tijdperk waarin de meeste marine- en landgebaseerde luchtsuperioriteitsjagers groot en supersonisch waren, was de belangrijkste rol van de subsonische Sea Harrier luchtverdediging voor Royal Navy-taakgroepen rond de vliegdekschepen.

De Sea Harrier diende in de Falklands-oorlog en de Balkanconflicten; in alle gevallen opereerde het hoofdzakelijk vanuit vliegdekschepen die in de conflictzone waren geplaatst. Het gebruik ervan in de Falklands-oorlog was het meest opvallende en belangrijke succes, toen het de enige fixed-wing jager was die beschikbaar was om de Britse Task Force te beschermen. De Sea Harriers schoten 20 vijandelijke vliegtuigen neer tijdens het conflict; 2 Sea Harriers gingen verloren door vijandelijk grondvuur. Ze werden ook gebruikt om grondaanvallen op dezelfde manier uit te voeren als de Harriers die door de Royal Air Force worden uitgevoerd.