De Automotore FS 206/207/208 was een familie van Italiaanse in licentie gebouwde varianten van de Breuer IV, een lightrail-rangeerlocomotief ontwikkeld door het Duitse bedrijf H. Breuer & Co in de jaren twintig.

Er wordt geschat dat bijna 400 rangeerders op basis van het model IV werden vervaardigd door de bedrijven Antonio Badoni Lecco (1932-1969) en Officine Costamasnaga di Como (1929-1932).

Ze dienden in ieder geval tot de jaren negentig bij de Italiaanse staatsspoorwegen en particuliere bedrijven, dus modelbouwers die geïnteresseerd zijn in het bouwen van vervallen voertuigen kunnen gemakkelijk kleurenreferentiefoto's vinden van verlaten, roestige rangeervoertuigen die op de zijsporen wachten op hun einde.

In juli 1942 herstelden de Italiaanse ingenieurs de spoorlijn van Tobruk naar El-Alamein, die vervolgens zou worden gebruikt voor het transport van troepen en voorraden voor het Regio Esercito en het Afrikakorps.

Enkele tientallen Automotores die op 26 juli 1942 uit Italië werden geleverd, vormden tot november 1942 de belangrijkste trekkracht op deze route.

In Noord-Afrika werden de rangeerders, wier meest gebruikelijke bijnaam ‘sogliola’ (‘zool’) was, die hun werd toegekend vanwege hun typische vorm, in plaats daarvan ‘scatole di sardine’ (‘sardineblikjes’) of ‘armadi viaggianti’ genoemd. “verhuiskasten”).

Dit bouwpakket op schaal 1/35 kan worden gebouwd als de variant uit de Tweede Wereldoorlog die in Noord-Afrika werd gebruikt, of als een naoorlogs model met verschillende onderscheidende aanpassingen.

Een 19 cm lang spoorbaangedeelte en een onderofficier van het Italiaanse Geniekorps zijn ook inbegrepen.

De belangrijkste kenmerken van de kit:

Ruim 180 kunststof onderdelen voor de rangeerder en een stuk spoorlijn.
Optionele onderdelen voor varianten uit de Tweede Wereldoorlog en na de oorlog.
1 onderofficier van het Italiaanse leger.
4 verf-/markeringsopties.