De Kanonenjagdpanzer, ook wel Jagdpanzer, Kanone 90 mm genoemd, werd in 1965 in de Duitse Bundeswehr geïntroduceerd en verving de Amerikaans-Amerikaanse M41, M47 en M48 in tankdestroyereenheden. Zijn taak was in de mobiele verdediging om de infanterie te ondersteunen bij de antitankverdediging. De bewapening bestond uit een 90 mm kanon en 2 7,62 mm machinegeweren. Met zijn motor van 500 pk (368 kW) bereikte het bijna 27 ton wegende voertuig op de weg een snelheid van ongeveer 70 km/u. Omdat de bewapening in de loop van de tijd te zwak bleek te zijn, werden sommige kanonvernietigers omgebouwd tot raketvernietigers en andere tot observatie- / commandotanks zonder kanonnen. De tankvernietiger diende tot 1991 in niet-actieve Homeland Security-eenheden.