De Mikojan-Goerevitsj MiG-25 (NAVO-Codenaam: Foxbat) is een supersonische onderscheppings- en verkenningsvliegtuig en een van de snelste militaire vliegtuigen ooit in dienst genomen. Hij is ontworpen door het ontwerpbureau Mikojan-Goerevitsj in de Sovjet-Unie. Het eerste prototype vloog in 1964 en de eerste toestellen kwamen in 1970 in dienst. Hij heeft een topsnelheid van ten minste mach 2,83, met een maximum van Mach 3,2, maar vliegen op deze snelheid beschadigt de motoren. De uitrusting bestaat uit een zeer krachtige radar en vier lucht-luchtraketten.

Toen het toestel voor het eerst te zien was op verkenningsfoto's, suggereerde het grote vleugeloppervlak een groot en zeer beweeglijk gevechtsvliegtuig. Dit was in een periode waarin de Amerikaanse ontwerpstudies zich ook richtten op meer beweeglijkheid, zoals gemerkt tijdens de Vietnamoorlog. De MiG-25 maakte het Westen erg onrustig en zorgde voor sterk verbeterde prestaties van de McDonnell Douglas F-15 Eagle eind jaren 60. De mogelijkheden van de MiG-25 werden pas echt duidelijk in 1976 toen Sovjet piloot Viktor Belenko overliep met een MiG-25 naar de Verenigde Staten via Japan. Het grote vleugeloppervlak bleek te maken te hebben met de hoge massa.

De productie van de MiG-25 serie eindigde in 1984 na bijna 1.190 vliegtuigen. De MiG-25 is een symbool van Koude Oorlog en vloog bij vele voormalige Sovjetrepublieken en is nog altijd gedeeltelijk in dienst in Rusland en enkele andere landen. Het is nog altijd het snelste gevechtsvliegtuig ooit gebouwd.