Vanwege zijn vele geavanceerde en innovatieve functies, wordt de Duitse Panzerkampfwagen V uit de Tweede Wereldoorlog, bekend als de "Panther" -tank, nog steeds door veel munitie-experts beschouwd als een meesterwerk van wapens. De ontwikkeling van de Panther kwam tot stand vanwege de successen die werden gegenereerd door de Russische T-34, die een serieuze bedreiging voor de Duitse strijdkrachten is geworden tijdens het midden van het conflict. De massaproductie van de Panther begon in het voorjaar van 1943, en met zijn geavanceerde mechanica en krachtige Type 42 L70, 70 mm hoofdpistool, demonstreerde de Panther-tank zijn formidabele sterkte tijdens frontlinie-actie kort na de introductie. Verschillende verbeteringen werden gesuggereerd na de eerste ingebruikname, resulterend in de Panther Type G, die begon te verschijnen in het voorjaar van 1944. Belangrijke verbeteringen bestonden uit extra zijhellingshoeken en vereenvoudigde assemblage verfijningen voor massaproductie. De motor van de Type G Panther was een Maybach HL230-P30, V-12 cilinder, watergekoelde motor met 700 pk. Deze krachtcentrale was gekoppeld aan een verbeterde transmissie om defecten in de versnelling van eerdere modellen te elimineren. Een innovatief torsiesysteem met ophanging en samengestelde wegwielen zorgden voor een uitstekende offroad-rijvaardigheid. Grote aannemers MAN, Daimler-Benz en MNH werkten allemaal aan de productie van de Panther Type G-versie tijdens het laatste deel van de oorlog, en deze drie produceerden 3.740 van in totaal 6.000 eenheden geproduceerd door alle bedrijven.