Van origine bedoeld als ondersteuning voor infanterie, werd het Duitse Sturmgeschütz (StuG) III voor het eerst in gebruik genomen in 1940.
Hij was samengesteld uit het duurzame Panzer III chassis, met een compleet nieuwe bovenbouw.
Om het voertuig zo laag mogelijk te houden werd de draaibare toren verwijderd en het affuit van de met een korte-loop uitgeruste 75mm L/24 kanon direct op de bodemplaat gemonteerd.
Om met de dreiging van de Russische tanks om te kunnen gaan moesten de Duitsers hun bestaande wapensystemen upgraden.

De G-type StuG III, gebouwd vanaf 1942, gebruikte een krachtiger 75mm L/48 kanon met langere loop.De vroege G-types hadden een vierkant gevormde kanon-mantel. De bovenbouw werd herontworpen en een MG-42 machinegeweer met schild, commandant koepel voor beter zicht en rook apparatuur werden toegevoegd.Om de bepantsering te upgraden werden vanaf het voorjaar van 1943 dunne stalen platen, bekend als Schürzen (rokken), aan de zijkanten van de tank gemonteerd.Het type-42 kanon plaatste een 105mm houwitser op het StuG III chassis.
Het werd ontworpen om de StuG III's originele rol van infanterieondersteuning uit te voeren.
Met enkele kleine veranderingen werden er zo'n 7800 G-type StuG III's geproduceerd.