De Panzerkampfwagen VI was de belangrijkste tank van Duitsland tijdens WW2. Tijdens de oorlog bleef het in massaproductie en met ongeveer 8.000 geproduceerde units vertegenwoordigde het meer dan een derde van de gehele oorlogstankproductie in Duitsland. Als de ruggengraat van de Duitse Pantserdivisies werd het vaak hun "werkpaard" genoemd. De Pz.Kpfw. IV onderging constante verbetering gedurende zijn lange carrière, en Ausf. H, of de "H" -versie, wordt algemeen beschouwd als het definitieve model, zowel met betrekking tot de prestaties als het geproduceerde aantal. 3.774 eenheden in aantal overtroffen een andere variant. De Ausf. H is grofweg ingedeeld in de vroege, midden- en late productieversies, en het vroege H-model had een nauwe relatie met het voorgaande late productiemodel "G". Beide versies gebruikten hetzelfde ophangsysteem en dezelfde wielen. Wapens bestonden uit een krachtig, langwerpig KwK40 L / 48 tankkanon plus twee 7,92 mm MG34 machinegeweren. Dunne stalen platen bekend als "Schurzen" (rokken) werden geïntroduceerd op de Ausf. G, en volgde de Ausf op. H. De Maybach HL120TRM-motor bleef ook hetzelfde, maar een verbeterde SSG-77-transmissie was gekoppeld aan de Ausf.H. Echter, het extra gewicht van ongeveer 1,5 ton, als gevolg van toegevoegd pantser en toegenomen munitie, verlaagde de topsnelheid tot 38 km / u, wat 2 km / u langzamer bleek dan de G. De Ausf.H werd massaal geproduceerd van april 1943 tot juli 1944 .