Aangedreven door twee Daimler-Benz DB603 motoren was dit vliegtuig met een lange en slanke romp zeer effectief tijdens de laatste periode van het conflict.
Verschillende versies werden geproduceerd te beginnen met de He219A-0 in 1942 en de He219A-7, de laatste en de meest geavanceerde versie.
Het toestel wwrd uitgerust met grotere, verbeterde supercharger voor zijn DB603G motoren.
In combinatie met een FuG220 radar, twee dorsale 30mm kanonnen genaamd "Schrage Musik" plus twee 20 of 30mm kanonnen in de vleugel-wortels en onder de romp gaf de A-7's het vermogen om op grote hoogte te fungeren als nachtjager.
Hoewel het totale aantal geproduceerde toestellen bleef steken op slechts 268 stuks boekte de Heinkel He219 Uhu opmerkelijke resultaten tegen geallieerde luchtmachten en moet ze beschouwd worden als de beste nachtjager.

Over Heinkel He219 A-7 UHU

Potentieel een van de meest effectieve nachtjagers voor de Luftwaffe ging de Heinkel He219 "Uhu" (oehoe) gebukt onder politieke vergissingen en misvattingen. De ontwikkeling begon als een private studie van de Heinkel onderneming en werden er in de He219 een aantal geavanceerde functies opgenomen zoals een drukcompartiment voor de bemanning, een cockpit gepositioneerd voorop de neus voor een uitstekend zicht, een driepunts landingsgestel met neuswiel, enz. De He219 was ook eerste operationele vliegtuig ter wereld dat werd uitgerust met schietstoelen.

Geadviseerde kleuren:
X-5 Green
X-7 Red
X-10 Gun Metal
X-11 Chrome Silver
X-12 Gold Leaf
X-18 Semi-Gloss Black
XF-1 Flat Black 
XF-2 Flat White 
XF-4 Yellow Green
XF-7 Flat Red 
XF-15 Flat Flesh 
XF-16 Flat Aluminum 
XF-22 RLM Grey
XF-24 Dark Grey 
XF-50 Field Blue 
XF-56 Metallic Grey