Sukhoi Su-27
Flanker
 
In 1969 werd in de voormalige Sovjet Unie besloten dat er een nieuwe jager nodig was die alle bestaande Amerikaanse jagers aan moest kunnen.
Sukhoi OKB wist het contract binnen te slepen en zij begonnen aan de ontwikkeling van één van de beste en mooiste straaljagers ooit gebouwd.
Op 20 mei 1970, steeg het eerste prototype, de T10-1, voor het eerst op. De aanduiding T10, stond voor het 10de delta vleugel model van Sukhoi.
Al snel bleek dat het toestel niet voldeed aan de verwachtingen.
Er waren problemen met de motor en de aërodynamica, ook het brandstofverbruik baarde zorgen.

Om de Su-27 zo licht mogelijk te houden werd gebruik gemaakt van een verbeterde legering van lichtgewicht aluminium en lithium.
De twee Lyoelka AL-31F kunnen een kracht ontwikkelen van 12.500 kg en stuwen het toestel voort met een maximum snelheid van Mach 2.35.

De radar, een RLPK27 pulse-Dopler heeft een track-while-scan en look-down shoot-down met een bereik van 240 km.
Het kan 10 doelen verwerken vanaf een afstand van 185 km. De piloot kan twee doelen gelijk bestoken met raketten.
Verder heeft de vlieger de mogelijkheid om gebruik te maken van zijn laser-range finder (over een afstand van 8km) en een Infrared Search and Track systeem (met een bereik van 50 km).
Dit zogenaamde electro-optische systeem kan verbonden worden met de piloot zijn helm die via hoofdbeweging zijn doel kan aanwijzen, volgen en uitschakelen.

Su-27UB Flanker C 'Russian Knights' Aerobatic team Aircraft
Sprue parts by Academy models,
Detailed cokpit, wheel bay and tires by resin parts
metal pitot tube and PE parts included,
2 A/C markings for Russian AF,
A3 color printing manual included