S-38 torpedoboot bij de Duitse marine tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog vervaardigde de Kriegsmarine torpedoboten (ook bekend als S-Boats) op de Lürssen-scheepswerf in Bremen en Schlichting-Werft in Travemünde. Uitgerust met een groot bereik dankzij de toepassing van een lichtmetalen kiel en een houten romp met rondspant. De structuur van de wigspoiler aan de achtersteven stelde S-Boats in staat om hun boeg te heffen tijdens zeilen op hoge snelheid. Aangedreven door drie Mercedes Benz MB501 in-line vloeistofgekoelde 12-cilindermotoren met elk een max. 2000 pk, konden S-boten een topsnelheid van 72 km/u bereiken. De hoofdbewapening van S-boten bestond uit G7a stoomaangedreven torpedo's, er werden in totaal vier torpedo's vervoerd. Twee 20 mm luchtdoelkanonnen op de achtersteven zorgden voor secundaire bewapening in 1940 toen S-boten in dienst kwamen en uiteindelijk werden vervangen door een 40 mm Bofors luchtdoelkanon in 1942.
De oppervlakteschepen van Britse en Franse coalitietroepen leden tijdens de evacuatie van Duinkerken zware verliezen door S-boten. Samen met U-boten werden S-boten opnieuw ingezet op Franse kustbases om te vechten tegen de Britten na de slag om Frankrijk. Sommige S-boten werden gedemonteerd en via het spoor door Europa naar de Zwarte Zee en de Oostzee vervoerd en weer in elkaar gezet om zich bij Operatie Barbarossa aan te sluiten om de marine van de Sovjet-Unie te bestrijden. Ondertussen voerden S-boten ook geallieerde scheepvaart uit in de wateren voor Noord-Afrika en Italië. Vanaf eind 1941 vielen S-boten actief de geallieerde scheepvaart in het Engelse Kanaal en de Noordzee aan door mijnen te leggen.
In 1943 werd een nieuw brugpantser, bijgenaamd "Skull", gemonteerd op de S-38-klasse, wat extra 10-12 mm pantserbescherming bood voor de stuurkamer. Deze verbeterde schepen, met extra radardetectieapparatuur, werden omgedoopt tot S-38b-klasse en werden de ruggengraat van de torpedobootvloot in het midden van de late periode van WO II voor de Duitse marine.
Op 28 april 1944, een dag niet ver van de geplande geallieerde landing in Normandië, vertrokken S-boten van No.6 en No. met succes in de zee ten zuiden van Devon. Twee LST Tank-landingsschepen, met volle brandstof en munitie, werden tot zinken gebracht en één werd ernstig beschadigd door torpedo's van S-boten. De demonstratie van "meerdere houten boten" in het gebied waar de geallieerden absolute zee- en luchtsuperioriteit hadden, zorgde ervoor dat geallieerde commandanten, waaronder Eisenhower, rekening moesten houden met de dreiging van S-boten en hun bases moesten opsommen als prioritaire doelen voor geallieerde strategische bommenwerpers

Plastic modelbouwpakket voor een Schnellboot

- inclusief PE
- inclusief een gedraaide metalen loop